متاستازهای ریوی ناشی از سارکومای استیوژنیک و سارکومای بافت نرم اندام در بیماران بستری در بیمارستان الزهرا(س) اصفهان از سال ۷۴ تا ۸۷

زمینه و هدف: سارکومای بافت نرم بیماری نسبتاً نادری است که از سلول های مزانشیمی منشأ می گیرد. در بسیاری از بیماران مبتلا به سارکومای اولیه اندام متاستاز ریوی ایجاد می شود. این مطالعه با هدف بررسی متاستازهای ریوی ناشی از سارکومای استیوژنیک و سارکومای بافت نرم اندام در بیماران بستری در بیمارستان الزهرا(س) اصفهان انجام گردید.   روش کار: این مطالعه توصیفی بر روی بیمارانی که برای درمان سارکومای اندام از سال 1374 تا 1387 به بیمارستان الزهرا (س) اصفهان مراجعه کرده بودند انجام شد. برای جستجوی متاستازهای ریه از سی تی اسکن استفاده شد. روش نمونه گیری به صورت سرشماری بود. اطلاعات با استفاده از یک چک لیست از پرونده بیماران، ازطریق تماس تلفنی با بیماران و بررسی سوابق آزمایشگاهی آنان جمع آوری گردید. برای تحلیل داده ها از آزمون های t ، کای دو ( chi-square ) و فیشر ( fisher ) و نرم افزار spss (v. 11) استفاده شد.   یافته ها: 65 بیمارمبتلا به سارکومای اندام بررسی شدند. از 30 بیماری که دچار سرطان استیوژنیک بودند، 3/43% متاستاز ریوی داشتند، اما از 35 بیماری که دچار سرطان بافت نرم بودند، 4/11% متاستاز ریوی داشتند که این تفاوت معنی دار بود (005/0= p ). در مطالعه ما، جنس، اندازه تومور اولیه، اندام درگیر، سمت درگیر، و عود تومور اولیه در محل، ارتباطی با بروز متاستاز ریوی ناشی از سارکومای اندام نداشت .   نتیجه گیری: بروز متاستاز ریوی در بیماران مبتلا به سرطان استیوژنیک بیشتر از بیماران مبتلا به سرطان بافت نرم می باشد. با توجه به میزان بروز متاستاز ریوی در این بیماران، ارزیابی بیماران از نظر درگیری ریوی توصیه می گردد.